سلام
امشب رفتیم بیرون
با علیرضا و سیمین و ساسان
رفتیم از این بازی هایی که میری توی یه اتاق بعد باید کلی معما حل کنی و یه جورایی کاراگاه بازی در بیاری و راه خروج رو پیدا کنی
خیلی متفاوت بود و البته جالب
بازم میرم
البته از اونجایی که من خیلی باهوشم یعنی ما خیلی باهوش بودیم توی نیم ساعت همه معما هارو حل کردیم (زمانش یک ساعت بود)
کلی هم عکس کاراگاه طوری گرفتیم
بعدشم واسه شام رفتیم فود کورت پل طبیعت و بالاخره من کته کباب رو تجربه کردم
الانم اومدم خونه و دارم می نویسم
شب بخیر
رفتنش آخرین عذابم بود
شاکی ام از خودم از او از درد
شاکی ام از خدا که میدانست
درد خواهم کشید و خلقم کرد
***
صبر کردم که جفتم از قفسم
برود آسمان و پر بزند
آن درختم که منتظر ماندم
هر زنا زاده ای تبر بزند
***
صبر کردم خیال میکردم
میشود رد شوم از این بلوا
تف به ذات کسی که با من گفت
قصه ی صبر و غوره و حلوا
***
قاتلم اعتماد کورم بود
حس پوچی که کار دستم داد
قوتش روی نقطه ضعفم بود
از همان نقطه هم شکستم داد
***
اشک هایی که وقت رفتن ریخت
دیدم و فکر حال او کردم
باز برگشتنش کنارم را
قبل خوابیدن آرزو کردم
***
هرشب از آسمان بخت بدم
عقده را چون ستاره میچینم
عقده هایی که گل کند وقتی
بوسه ای عاشقانه میبینم
***
پشت سر تا که چشم کار کند
ردپاهای جبر میبینم
چون که راهی برای مردن نیست
چاره را توی صبر میبینم
***
آه از انواع غصه های جهان
دل بی صاحبم یکی دارد
شب به شب با مرور او مردم
خاطره سم مهلکی دارد
***
درد دارد که هرچه بنویسی
نتوانی که شرح غم بدهی
درد دارد به طفل احساست
شب به شب قبل خواب سم بدهی
#شهریار_نراقی
